مولیر، نمایشنامه نویس مدرن

آثار زیادی درباره­ی مولیر نوشته شده است، امّا هدف این مقاله تأکید بر اصالتی خاص است. نگارنده می خواهد نشان دهد که مولیر اعتقادی به عمق نمایش تراژیک و بی درمان حیات انسانی ندارد؛ و این نوع نگاه به انسان های قرن هفدهم محدود نمی­شود و ما را هم در بر می گیرد. نمایشی  که مولیر ارائه کرده، مورد توجه همه نویسندگان بزرگ است؛ و مدرنیته مولیر در همین ویژگی نهفته است. به علاوه، با مقایسه­ی شخصیت­های ژولین سورل بالزاک و تارتوف مولیر در می­یابیم که تجانسی میان عشق این دو چهره­ی داستانی وجود دارد. این مدرنیته شامل حال دون ژوان، قهرمان  نمایشنامه­ی دیگر  مولیر نیز می­شود که طی قرن ها مورد­ستایش فراوان قرار گرفته است. این نمایشنامه به مسایل ماوراء طبیعی عمده­ای، بخصوص به مبارزه­ی دون ژوان با تقدیر می پردازد. عصیان دون ژوان نمادی از سرنوشت غمبار و بی معنای زندگی انسانی است.